ในส่วนของนิทานไทยสมัยก่อนก็มีนิทานพื้นบ้านที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักของพระเอกนางเอกที่ท้าทายกรอบแนวคิดแบบเดิม ๆ เช่นกัน แก้วหน้าม้า (ที่นางเอกมีหน้าเป็นม้า) และ เงาะป่า (ซึ่งพระเอกเป็นคนป่าผิวดำ หัวหยิกหยอง) แม้ตอนจบจะมีการถอดรูปจนกลับมาเป็นเจ้าหญิงแสนสวยและเจ้าชายรูปงามตามสูตรสำเร็จของนิทานทั่วไป แต่ความกล้าในการใช้ตัวละครเอกที่ไม่สวยไม่หล่อในตอนต้นเรื่อง ก็ถือว่าเป็นการท้าทายกรอบความคิดในสมัยก่อนเป็นอันมาก

หลังจากนั้นมาปีแล้วปีเล่าเวลาผ่านไปศตวรรษทบศตวรรษที่หญิงสาวเฝ้าตามหาชายหนุ่มคนรัก

นิทานอีสปเรื่อง : สุนัขจิ้งจอกกับไก่บ้าน

จึงปรากฏตัวเพื่อเอ่ยถามกับตัวหญิงสาวเอง...

หากพวกเจ้ามั่นใจในรักของอีกฝ่าย ซึ่งยั่งยืนแม้ว่าความตายจะพราก

อยากจะเขียนมันให้สวยงามให้เหมือนที่วาดฝันไว้ด้วยกัน

แต่การที่จะแต่งงานกับเธอได้ต้องผ่านการทดสอบมากมายนานนัปประการ 

บันทึกของนักเขียนนิทาน โทรศัพท์หาแม่

"โจแอน บุญสูงเนิน" ฉลองสมรสเท่าเทียมผ่าน ประกาศแต่งงานแฟนหนุ่ม

ลูกกวาดหลงรักเจ้าชายของเธอมาก  และเมื่อชายหนุ่มเอ่ยปากขอความรักจากเธอ  เธอก็ไม่มีเหตุผลอันใดที่จะปฏิเสธความปรารถนาดีของเขา   ในที่สุด  นิทานรักของสองเรา ลูกกวาดก็ได้อยู่เคียงคู่กับเจ้าชายของเธอในปราสาทหลังน้อยที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งความรัก…ดังที่เธอเคยฝันเอาไว้ #นิทานนำบุญ

นิทานชุด แม่มดกับเพื่อนซี้ แม่มดใจดี

ครั้งหนึ่ง ในการชุมนุมนกป่านานาชนิดเพื่อสรรหานกที่สามารถทำหน้าที่เป็นผู้นำ...อ่านต่อ

โดยที่เราไม่อาจเอื้อมมือเข้าไปช่วยเหลือได้...

เจ้าจะเป็นคนที่จำทุกอย่างได้ เพราะเจ้าจะยังคงอยู่เช่นนี้ตลอดไป